Choroba Huntingtona to schorzenie, które z upływem czasu uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie części mózgu. Jest przekazywany w genach, a więc dziedziczony od rodziców.
Z czasem niestety stan pacjenta pogarsza się i zwykle kończy się śmiercią po okresie do maksymalnie 20 lat.
Objawy
Objawy zwykle pojawiają się w wieku między 30 a 50 rokiem życia, ale zdarzają się przypadki, kiedy mogą pojawić się znacznie wcześniej lub później.
Objawy choroby Huntingtona mogą obejmować:
- trudności z koncentracją i zaniki pamięci
- depresję
- potykanie się i niezdarność
- mimowolne szarpnięcia lub gwałtowne ruchy kończyn i ciała
- wahania nastroju i zmiany osobowości
- problemy z połykaniem, mówieniem i oddychaniem
- trudności w poruszaniu się
W późniejszych stadiach choroby potrzebna jest całodobowa opieka medyczna.
Dziedziczenie
Choroba Huntingtona jest wywoływana przez wadliwy gen, który powoduje stopniowe uszkodzenie części mózgu.
Zwykle człowiek narażony jest na ryzyko rozwoju choroby jedynie wtedy, gdy któryś z rodziców doświadczył tego schorzenia. Mogą na nie zapaść zarówno mężczyźni, jak i kobiety.
W bardzo rzadkich przypadkach choroba Huntingtona może rozwinąć się bez historii choroby w rodzinie. Ale zwykle dzieje się tak dlatego, że u jednego z rodziców nigdy nie zdiagnozowano tej choroby.
Kiedy udać się do lekarza
Porozmawiaj ze swoim lekarzem rodzinnym, jeśli:
- obawiasz się, że możesz mieć objawy choroby Huntingtona – zwłaszcza jeśli ktoś z Twojej rodziny ją ma lub miał
- masz historię choroby w swojej rodzinie i chcesz się dowiedzieć, czy też możesz zachować
- masz historię choroby w swojej rodzinie i planujesz ciążę
- Twój lekarz rodzinny może skierować Cię do specjalisty na badania w celu wykrycia choroby Huntingtona.
Leczenie i wsparcie
Obecnie niestety nie ma lekarstwa na chorobę Huntingtona ani żadnego sposobu, aby zapobiec jej pogorszeniu.
Ale leczenie i profesjonalne wsparcie mogą pomóc zmniejszyć problemy związane z chorobą:
- hunleki na depresję, wahania nastroju i mimowolne ruchy
- terapia zajęciowa ułatwiająca wykonywanie codziennych zadań
- terapia mowy i języka w przypadku problemów z karmieniem i komunikacją
- fizjoterapia wspomagająca ruch i równowagę
